Het halvezolenlijntje
'On-Nederlands mooi’, zegt de ober als ik vertel waar de wandeling heen gaat. Wandelzus is helemaal blij met zijn opmerking want dit keer heb ik haar vooraf niet verteld hoe de route eruit gaat zien. Voor vandaag heb ik combi gemaakt van etappe 4 van het Hertogenpad en een eigen route ingetekend via de Routeplanner. Totaal 18 km, eenvoudig in te korten naar 14km.
Moerputtenbrug
De wandeling begint aan de noordzijde van het station ‘s Hertogenbosch waar in het Paleiskwartier (naam gekoppeld aan Paleis van Justitie) een serie appartementenblokken is gebouwd aan de hofvijver met de naam Armada. De tien woonblokken lijken als een vloot met volle zeilen, drijvend op het water. Ik vind het wel een mooi beeld.
De route loopt de wijk uit, onder de randweg door en gaat rechtsaf een natuurgebied in. Deze wandeling gaat door het Bosche Broek, Moerputten, Vughtse Gement en Vlijmens Ven, een gebied dat in 2017 is teruggegeven aan de natuur.
Heeft het, zoals nu, landurig geregend dan blijf je even hoog lopen op het fietspad tot het eerste uitzichtpunt. Hier pak je de wit-rode markering op. Het fietspad is overigens het eerste bewijs van de Langstraatspoorlijn, ook wel het halvezolenlijntje genoemd. Deze voormalige spoorlijn was tot midden jaren ‘50 nog in gebruik. Het liep van de Langstraat, bekend om de schoenen- en leerindustrie, naar ‘s Hertogenbosch. Bij de parkeerplaats gaat de route verder Moerputten in en loop je op de dijk van de oude spoorbaan. De spoorbrug over het water dateert van eind 19de eeuw. Na sluiting van de spoorlijn raakt de brug in verval. Pas in 2004 is de monumentale brug gerestaureerd en opengesteld voor wandelaars.
Even na de brug, wijkt mijn route af van de markeringen. Via een lus lopen Wandelzus en ik weer oostwaarts. Even voordat we een doorgaande weg bereiken, leidt het pad ons door een prachtig moerasbos terug op de oude spoorbaan.
Terug bij de parkeerplaats wandelen we door het Vughtse Gement naar Fort Isabella. Rondom dit oude fort is een geheel nieuwe wijk ontstaan, een wijk die zich verkoopt door de combinatie van wonen, werken, recreëren en educatie. In winkel/restaurant Fort Isabella stoppen we even voor een bakkie. Daar eten we onze eerste crompouce. Deze lekkernij gaat de wereld veroveren!
Na het fort loop je via een steile brug over de randweg en het spoor, langs de Dommel de stad weer in. Hier kan je kiezen om de wandeling met 4 km in te korten. Heb je nog genoeg energie in de benen dan steek je hier met een trekpontje over voor een lus in het Bossche Broek.
Wandelzus en ik houden het voor nu gezien. Niet omdat we geen kracht meer hebben voor het trekpontje, maar simpelweg omdat we vanochtend niet zo heel vroeg op pad zijn gegaan en we toch wel graag weer voor 16:00 uur in de trein willen zitten om gebruik te kunnen maken van onze dalurenkorting.
Zoals de ober vanochtend al zei: een on-Nederlands mooi gebied. Ik vermoed dat er in het weekend veel Bosschenaren lopen.
Utrecht, november 2023
website maken